هفتم

چند روز دیگر سال نو میلادی است. سال ۲۰۱۸.نگاهی به سالی که گذشت می کنم، کار خاصی انجام نداده‌ام، به عبارت بهتر از نقطه‌ای که بودم زیاد تکان نخورده‌ام. سال قبل همین روز ها بود که در تکاپوی مشخص کردن اهداف برای سال جدید بودم، تا شاید با دیدنشان از رخوتی که درگیرش بودم و به یک سیکل تبدیل شده بود، فاصله بگیرم. یادم نمی آید هدف ها را نوشتم یا نه! تا به سال نوی شمسی رسید. با کمی تاخیر بعد از تعطیلات هدف ها و برنامه زمانبندی رویایی و دلخواهم را نوشتم، اما…
اما از تعداد زیاد هدف هایی که نوشتم، حتی زیر ۱۰٪ هم انجام نشد. و شاید اگر بگویم هیچ هدفی کامل نشد، اشتباه نباشد!
چند روز دیگر سال نو میلادی است و باز تکاپوی فرار از حال سکون فعلی در من به جوشش افتاده است (چقدر ادبی و سنگین شد!). اما این بار تجربه سال قبل شاید کمک کند از نقطه فعلی کمی فاصله بگیرم. حتی اگر به اندازه چند سانتیمتر!
روز ها می گذرند و عمر هم. پس باید برای رسیدن به چیزهایی که خواهانش هستم، تلاش و حرکت کنم. من از آن دست آدم های مثبت اندیش و نوشته های موفقیت و اینها نیستم. به عکس، من جز کفه منفی نگِر ترازو‌ام.
فرقی نمی کند سال نو میلادی یا سال نو شمسی. اینها بهانه هایی هستند تا شاید بتوانند من (ما) را به تکاپو وادار کنند.
شاید تعدادی از اهدافم را اینجا نوشتم، شاید هم همه شان را…